jak zakochać się na nowo w życiu?
wszystko po jakimś czasie staje się takie oklepane. nowe lądy przestają istnieć. nic do odkrycia.

żadnych tajemnic życia. 
tylko toczy się tylko życie. 

kiedyś nawet oddech był fascynujący.
znajomość życia taka nudna. przewidywalność taka nudna. przyzwyczajenia.

____________________________________________________________________

inspiracja rozstania. 

rozstanie ciągle nowe.

najbardziej denerwuję się, że umiem wypuszczać, wszystko co chce być wolne.

najbardziej denerwuje mnie, że nie boli mnie czyjaś wolność, a moje poranione ego. 

to ono zawsze najgłośniej płacze.

jednak mimo płaczu, życie ciągle płynie.

najtrudniej mi jest przyjąć, że dobrze rozumiem rozstanie.

że stałam się tak silna i mądra, żeby wiedzieć kiedy uciszyć wewnętrzny płacz, puścić to wszystko i życzyć jak najlepiej.

przez całe życie czułam, że w moim świecie nie ma zamkniętych drzwi.

że ludzie zawsze mogą wrócić, że rozumiem, że każdy potrzebuje samotności.

albo spaceru, po którym zawsze się wraca.

ale przestałam tak czuć. 

a powrotów nie ma.

nie dlatego, że ludzie nie chcą wrócić.

dlatego że ja ich już nie chcę, nie czuję, nie potrzebuję,

dlatego, że wypuszczając mnie samotnie na spacer, muszą zdawać sobie sprawę, z tego że to ja mogę nie wrócić.

i nie wrócę.